υποχλωρυδρία

η, Ν

ιατρ. ελάττωση τής οξύτητας τού γαστρικού υγρού κάτω από το φυσιολογικό όριο, η οποία απαντά συχνά σε περιπτώσεις καρκίνου τού στομάχου και στις ατροφικές γαστρίτιδες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. hypochlorhydrie < υπ(ο)-* + χλώριο + -υδρία (< ύδωρ*)].